Ας µιλήσουµε για «Passion». Ή µήπως για δύναµη. Απέναντι στα δύσκολα. Οπως ο καρκίνος, που πλησίασε απειλητικά δύο φορές τη (µουσική) µούσα του Πέδρο Αλµοδόβαρ, Λουθ Καζάλ. Η «Φωτεινή» βγήκε δεύτερη φορά νικήτρια και επανέρχεται στην Ελλάδα που τη σηµάδεψε, όπως λέει, για τρεις συναυλίες σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
ΜΑΔΡΙΤΗ «Ολη µου η ζωή,µαζί µε τις δύσκολες στιγµές, εκείνο πουµου χάρισε απλόχερα ήταν τα τραγούδια. Δενείναι λίγο αυτό». Η γυναίκα που κάθεται απέναντί µου κοιτάει ολόισια στα µάτια όταν το λέει αυτό. Και το ξέρεις. Το νιώθεις ότι είναιαλήθεια. Η αλήθεια της. Η ίδια αλήθεια µε τηνοποία αντιµετωπίζει και τα τραγούδια στις ερµηνείες της. Κάτι που αναγνώρισε – έπειτα από εκατοντάδες χιλιάδες ισπανών θαυµαστών της και µερικών εκατοµµυρίων διεθνώς – και το ελληνικό κοινό, όταν σχεδόν αποσβολωµένο, γητεµένο απ' αυτή της την αλήθεια τηνπαρακολούθησε προσεκτικό στις συναυλίες της στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών και στο Ηρώδειο πριν από δυο χρόνια. Κι αςµην τα ήξερε τα τραγούδια. Κι ας τα άκουγε για πρώτη φορά. Την ακολούθησε (ήταν sold-out όλες οι συναυλίες της) και την πίστεψε.
Γιατί η αλήθεια είναι µεγάλο όπλο για τη Λουθ Καζάλ. Οχι ότι υστερεί σε δύναµη. Αλλωστε κατάφερε να τηνδείξει και να την αποδείξει, όχι µόνο στη σκηνή αλλά κυρίως στη ζωή.
Ζωή που δεν ήταν καθόλου εύκολη.Το 2007 πρώτα και µόλις πριν από εννέα µήνες ξανά (όταν ακύρωσε και νέα εµφάνισή της στηνΑθήνα) ο καρκίνος επιχείρησε να την κάµψει. Με τη δύναµη ψυχής, µε το κουράγιο που αντλεί από τα τραγούδια, όπως λέει, αλλά και µε τη συµπαράσταση του συντρόφου της Πάκο Πέρεθ Μπράιαν («στις δύσκολες ώρες όταν η οµορφιά και η φήµη χάνονται, µένουν µόνον οι σύντροφοι ζωής», έλεγε στην ισπανική «ElPais») κατάφερε να τον νικήσει. Αντε και λίγο µε την καταγωγή της: «Εµείς οι γυναίκες του ισπανικού Βορρά είµαστε δυνατές, αντέχουµε», µου έλεγε όσο ετοιµαζόταν για τη συνέντευξή µας, σε ένα παγωµένο καµαρίνι τηςMadrid Arena,ελάχιστες ώρες πριν από την πρώτη συναυλία της (σηµαδιακό: την Παγκόσµια Ηµέρα κατά του Καρκίνου του Μαστού) µετά τη δεύτερη περιπέτεια της υγείας της. Συναυλία στην οποία κάπου είκοσι χιλιάδες άτοµα την υποδέχτηκαν µε ένα βροντερό,παρατεταµένα χειροκροτήµατα, όρθιοιόλοι και συγκινηµένοι, που επέστρεψε κοντά τους η «Λουθ τους». Η «Φωτεινή», όπως έλεγε στο κοινό του Ηρωδείου. Το «φως τους», όπως έλεγε µε ένα δάκρυ στην άκρη τωνµατιών µια κυρία δίπλα µου στο στάδιο.
Κι αυτό ενώπιον κάπου 50 τηλεοπτικών συνεργείων, όχι µόνον από την Ισπανία αλλά και από τη Λατινική Αµερική, ενώπιον του πρίγκιπα Φελίπε και της αγαπηµένης του Λετίσια, αλλά και του Πέδρο Αλµοδόβαρ που δεν ξεχνάει τη µουσική µούσατου.
Η Λουθ, που µε χάρηκρύβει πως τουρτουρίζειµέσαστο µαύρο ταγιέρ της την ώρα που ξεκινάµε –ενώπιον κάµερας – την κουβέντα µας µπορεί να έγινε παγκοσµίως γνωστή για το «Piensa En Mi» και το «Un Ano d’ Amor» απ’ τα «Ψηλά τακούνια» του Αλµοδόβαρ, όµως στη φαρέτρα της, λέει, έχει πολλά, πάρα πολλά τραγούδια που της δίνουν δύναµη.
Ζούµε σε δύσκολους καιρούς. Ιδιαίτερα οι Ελληνες και οι Ισπανοί που ζουν µε το φάσµα της οικονοµικής κρίσης. Τι µπορεί να προσφέρει η µουσική σε τέτοιους δύσκολους καιρούς;
Η µουσική είναι σαν ένα θαυµατουργό χάπι για τον πονοκέφαλο. Σε τέτοιες περιπτώσεις λειτουργεί κάπωςέτσι. Μουσική για τους µπερδεµένουςκαιρούς. Μουσική για τους αρρώστους. Μουσική για όλα. Η µουσική απαλύνει όλα τα προβλήµατα, νοµίζω.
Τραγουδάτε κυρίως για τον έρωτα...
Νοµίζω, 50-50. Και για τον έρωτα και για τη ζωή. Το πρόβληµα είναι όταν γράφεις µια φράση όπως «Οταν πονάω, σε έχω ανάγκη», το κοινό πιστεύει ότι τραγουδάς για τον αγαπηµένο σου που είναι µακριά. Οµως δεν είναι έτσι. Είναι τραγούδια για τη φιλία, για τους ανθρώπους, για τις σχέσεις.
Πολλά από τα τραγούδια σας εκφράζουν θλίψη καιπόνο. Εχει να κάνει αυτό µε εσάς; Είστε άνθρωπος που πονάτε µέσα σας;
Οχι. Απλά τραγουδάω για τον πόνο. Για τη λύπη. Για τα προβλήµατα. Επειδή αυτός είναι ένας τρόπος για να τα απαλύνω. Δύο ή τρία τραγούδια µου µιλάνε για την ευτυχία. Οπως για παράδειγµα στο άλµπουµ «Vida Toxica» υπάρχει το τραγούδι «Se feliz» («Να είσαι ευτυχισµένος»). Δεν έχουννόηµα όµως 20 τραγούδια γιατην ευτυχία. Εάν όταν τραγουδάς 200 κοµµάτια για τη δυστυχία, τον θυµό, τον πόνο, έχειςπερισσότερες πιθανότητες να εκφράσεις και να αγγίξεις τον κόσµο. Πολύ δε περισσότερο όταντραγουδάς για τα συναισθήµατα, τις αποτυχίες και τις ελπίδες.
Εκφέρετε πολιτική άποψη µέσα από τα τραγούδια σας;
Οχι άµεσα. Ωστόσο, υπάρχει πάντατο πολιτικό στοιχείο. Από τη στιγµή που είσαι ένας
απογοητευµένοςάνθρωπος και που παρακολουθείς τα προβλήµατα γύρω, εάν τα αναλύεις, τους δίνεις ουσιαστικά καιµια πολιτική ερµηνεία. Μπορεί να µη λέµε «οι πολιτικοί είναι καλοί», «οι πολιτικοίείναι κακοί» αλλά η στάση µας στη ζωή είναι πολιτική.
Σηµαίνει κάτι η ποίηση για τη ζωή;
Η ποίηση είναι για µένα σαν το απόσταγµα της ζωής. Σαν να εµπεριέχεται σε ένα µικρό στίχο, µε δέκα συλλαβές, το άρωµά της.
Και ο κινηµατογράφος, µέσα από τον οποίο γίνατε γνωστή σε όλο τον κόσµο;
Αναµφίβολατρέφωµεγάλη ευγνωµοσύνη στον κινηµατογράφο και ιδιαίτερα στον Πέδρο Αλµοδόβαρ. Επειδή χάρη στη συνεργασία µας είχε πιο γοργή και πιο ευρεία απήχηση η µουσική µου. Ηταν για µένα σαν ένα µεγάλο παράθυρο στον κόσµο.
Δεν έχετε µόνο ισπανικό κοινό αλλά κοινό από όλον τον κόσµο – όπως και το ελληνικό. Για ποιον λόγο πιστεύετε ότι συµβαίνει αυτό;
Θα σας απαντήσω µε ένα παράδειγµα. Συµβαίνει κάτι θαυµάσιο που µε εκπλήσσει. Τραγουδάω κυρίως στα ισπανικά.Κάποιες φορές προσπαθώ στα γαλλικά. Οταν τραγουδάω στα γαλλικά, οι Γάλλοι µου λένε ότι µε προτιµούν στα ισπανικά. Πιστεύω ότι είναι σηµαντικό να γνωρίζεις το τραγούδι που ερµηνεύεις. Να γνωρίζεις τιςλέξεις, την ιστορία του. Πιο σηµαντικό όµως είναι να κάνεις το κοινό να νιώθει, ακόµη κι αν δεν γνωρίζει το νόηµα των λέξεων. Αυτό ακριβώς πιστεύω ότι µου συµβαίνει κάποιες φορές.
Υπάρχει κάποιο τραγούδι που ζηλέψατε στην καριέρα σας;
Υπάρχουν πολλά που µου αρέσουν. Για παράδειγµα κάποια ιταλικά εξαιρετικά κοµµάτια που θυµάµαι. Θα µπορούσα µια µέρα να τα ερµηνεύσω. Οµως αυτή τη στιγµή µεενδιαφέρει να ερµηνεύω καινούργια τραγούδια που µιλάνε για την εποχή µου.
Θα µιλούσατε για την περιπέτεια που είχατε µε την υγεία σας; Ή προτιµάτε να την ξεχάσετε;
Οχι, όχι. Προτιµώ να απαντήσω σε άλλη ερώτηση αλλά µπορώ να µιλήσω και για την ασθένεια χωρίς κανένα πρόβληµα.Εχω περάσει δύο καρκίνους του µαστού και είµαι ακόµη εδώ. Με τα µαλλιά πιο κοντά, αλλά χωρίς κανένα πρόβληµα.Με την ίδια δύναµη, µε την ίδια ανάγκη να µεταδίδω ιδέες και ιστορίες στον κόσµο. Καινα εκλαµβάνω αυτή τηνεµπειρία µουως κάτι που διαµορφώνει ένα κοµµάτι της ζωής µου, χωρίςτίποτα δραµατικό. ∆ίχως τίποτα το δραµατικό.
«Passion» από τη Λουθ Καζάλ στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών (τηλ. 2109-7282.333) την Παρασκευή 18 και το Σάββατο 19 Μαρτίου. Στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης την Κυριακή 20 Μαρτίου. Εισιτήρια: 20-70 ευρώ. Πληροφορίες στο τηλ. 210-7258.510. Χορηγός επικοινωνίας: «ΤΑ ΝΕΑ».
Επιμέλεια: Χρυσόστομος Βουλγαρόπουλος
Αναδημοσίευση από: tanea.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου